Í dag hava vit aftur havt báldag. Hesaferð grillaðu vit spjót. Ofta hoyrist, at børn eru so kræsin, men hetta kenna vit einki til her hjá okkum; umframt frikadellur, høvdu børnini koyrt ananas, brokkoli, søtepli, gularót, piparfrukt og tomat á spjótini, so hetta var kanska ikki fyri kræsnar gómar, men væl var etið allíkavæl, og børnini vóru væl nøgd.Nú lýggjari er í luftini, tíma børnini betur at vera úti. Tey súkkla, koyra mánabil, hoppa band, fanga krabbar, og mangt annað. Næstu tíðina, hava vit ætlanir um, saman við børnunum, at gera garðin eitt sindur hugnaligari. Sum tit nokk hava sæð, so hava vit fingið stórar plantikassar omanfyri Smílikulluna. Kassarnar hava okkara dugnaligu húsavørar gjørt, og skulu teir brúkast at planta ymiskt etandi í. Vit gleða okkum til í heyst, tá millummálarnir fara at verða gjørdir úr egnum jarðberum, gularótum, káli, eplum, rabarbum, og øllum hinum, sum vit ætla at fáa at vaksa uttantyri her. Samstundis hava vit eisini fingið snøggar nýggjar benkur, so nú kann summarið bara koma. Vit eru klár!

Ímynda tær hetta: Sólin bakar oman og niðan. Børn og vaksin standa klár við startlinjuna. Tá tíðin verður startað, renna tit avstað. Eitt míl er ikki so langt, men tú orkar kanska ikki at renna allan vegin. Tað ger einki. Tú steðgar kanska á, gongur eina løtu, tí tað týdningarmesta er njóta løtuna, beint her, beint nú, saman við barninum. Nær vart tú egentliga seinast á einum russjibana? Og man tað ikki eisini vera ein løta síðan tú grulvaði niðri í sand? Runutar hendur hála teg upp um eina forðing, men tað ger einki, tí tú veist, at skjótt sleppur tú í ánna, at skola tað av aftur. Tú fært summarfuglar í búkin, tá tit í gummibáti fara súsani eftir ósanum, undir bygdaskúlanum. Nú sært tú málstrikuna, og orkan kemur brúsandi aftur. Tit tuska avstað. Hond í hond fara tit um strikuna. YES! Hetta kláraðu tit. Tú ert móð/ur, men smílið hjá børnunum fortelur tær tað, sum tú longu visti: HETTA VAR TAÐ VERT!‍Smílimíl verður 28.mai 2021. GLEÐI TYKKUM!

Í Smílikulluni kenna børnini væl søgurnar um teir friðarligu dagarnar, tá Magn ísur ella flødabollar eru til millummála. Tað er eftirhondini blivið til eina av søgunum, sum tey satt at siga ikki eru vís í passar, men sum eingin torur at verða fyrst at ivast í. Í longri tíð, hevur ein fløska av jólabrús staði í skápinum, men ringt hevur verið at funnið høvið at brúkt hana, tí hálvurannar litur av sodavatni hevði ikki strekt langt ímillum 50 børn. Hvørt tað var páskini ella um tað er óveðrið, sum hevur tikið hart uppá børnini, er ivasamt, men undir øllum umstøðum so var dagurin í dag júst ein av hesum friðarligu døgunum, so nú skuldi sanleikin endiliga vísa seg. Uttanfyri Smílikulluna høvdu kavafonnirnar ligið órørdar um páskini, og tey fáu børnini, sum vóru her í dag, leitaðu eftir glerpípum at eta. Haðani kom hugskotið: Hví blanda vit ikki bara sodavatn uppí kavan, og harvið fáa slush ice? Hetta vísti seg at verða eitt hitt, og hesi fimm børnini sum vóru eftir, tá slush ísurin kom á borðið fóru mett og væl sett niðurundiraftur. (fyri ein ordans skyld, skuldu vit kanska nevnt, at tey EISINI fingu bollar til millummála)